Gezinnen, leraren, expats, studenten, sociale huurders; iedereen wil wonen in Amsterdam. Maar huizen zijn schaars en duur. Daarom draaien de aanstaande verkiezingen om de vraag: wie kan straks nog wonen in onze stad?
De expats zijn de nieuwe yuppen, de nieuwe hipsters, ofwel de nieuwe verguisde groep in de stad. Ze zijn zo langzamerhand uitgegroeid tot het symbool van alles wat mis is op de Amsterdamse woningmarkt.
Het Volkskoffiehuis in de Spaarndammerbuurt is niet meer. Wel rijden de bierfietsen door de straat en opent binnenkort een vestiging van luxesupermarkt Marqt. Even verderop verrijzen 36 nieuwe ‘stadwoningen’ voor ruim 750.000 euro per stuk: de transformatie van de volksbuurt gaat razendsnel. Met dank aan de Houthavens.
De Amsterdamse wooncrisis is niet alleen het gevolg van de populariteit van de stad, maar ook van politieke keuzes, betoogt stadsgeograaf Cody Hochstenbach. In Amsterdam is het beleid al jaren gericht op de creatieve klasse en hoge inkomens.
Amsterdam is de snelstgroeiende gemeente van Nederland. In 2017 kwamen er bijna 12.000 Amsterdammers bij. Ook omliggende gemeenten groeien snel, met alle gevolgen van dien.
In Amsterdam is een rijke handel in huizen ontstaan. Rijke particulieren, ondernemers, vermogende families, huisjesmelkers, professionele partijen bezitten honderden, soms duizenden woningen en winkelpanden, blijkt uit onderzoek dat ik met Maarten van Dun voor Het Parool heb gedaan, op basis van openbare gegevens van het Kadaster.
Prins Bernhard van Oranje groeide uit tot het symbool van de oververhitte huizenmarkt in Amsterdam. De ‘pandjesprins’ is nog altijd het voorbeeld van een belegger de stad onbereikbaar maakt voor jonge huizenzoekers. Is dit terecht?
